pocieszać się – pocieszyć się
- pocieszać się – pocieszyć się
pocieszać się – pocieszyć się {{/stl_13}}{{stl_7}}'znajdować pociechę, nabierać otuchy, przestawać się smucić, martwić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pocieszał się, że wkrótce zostanie uwolniony. Pocieszał się alkoholem. Szybko pocieszył się po śmierci żony. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
pocieszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. pocieszać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pocieszyć — dk VIb, pocieszyćszę, pocieszyćszysz, pocieszyćciesz, pocieszyćszył, pocieszyćszony pocieszać ndk I, pocieszyćam, pocieszyćasz, pocieszyćają, pocieszyćaj, pocieszyćał, pocieszyćany «przynieść komuś pociechę, podtrzymać na duchu, dodać otuchy»… … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
osuszyć — dk VIb, osuszyćszę, osuszyćszysz, osusz, osuszyćszył, osuszyćszony osuszać ndk I, osuszyćam, osuszyćasz, osuszyćają, osuszyćaj, osuszyćał, osuszyćany 1. «pozbawić coś wilgoci, uczynić suchym; usunąć, zetrzeć skądś wodę, wilgoć; odwodnić,… … Słownik języka polskiego